Η μελέτη αναφέρεται στο σχεδιασμό και την υλοποίηση ριζικών παρεμβάσεων στον περιβάλλοντα χώρο προϋπάρχουσας μονοκατοικίας, εντός του αστικού ιστού, εν μέσω ψηλών κτιρίων. Κεντρική ιδέα του σχεδιασμού αποτέλεσε η σχέση δομημένου - φυσικού και η διαδικασία ώστε να αποδοθεί μεγαλύτερο μέρος του χώρου σε φύτευση, με πρόβλεψη για χρήση από παιδιά και με τις ελάχιστες δυνατές διαμορφώσεις με σκληρά δάπεδα.

Στην προϋπάρχουσα κατάσταση, ο χώρος περιμετρικά του κτίσματος ήταν κατακερματισμένος με υλικα και φυτεύσεις, που αφενός δεν εξυπηρετούσαν τους νέους χρήστες, αφετέρου είχαν φθαρεί μετά από χρόνια εγκατάλειψης. Η αφετηρία των σχεδιαστικών αποφάσεων ήταν το μικροκλίμα του οικοπεδου, καθώς λόγω της θέσης του, οι ώρες ηλιοφάνειας είναι πολύ λίγες, σε μια περιοχή με πολύ υψηλή υγρασία και βαρύ χειμώνα. Παράλληλα επαναπροσδιορίστηκε η χωροθέτηση των χρήσεων,  ώστε να δημιουργηθούν λειτουργικές χωρικές ενότητες, που να ανταποκρίνονται στις νέες απαιτήσεις, έγιναν παρεμβάσεις στις όψεις του κτιρίου, μελετήθηκαν νέα σημεία και διαδρομές πρόσβασης, και οριοθετήθηκε οπτικά ο υπαίθριος χώρος, με όρους ιδιωτικότητας, αναφορικά με τα γύρω κτίρια. Επιπλέον, η μελέτη φωτισμού, ανέδειξε σημεία ενδιαφέροντος και ταυτόχρονα εξασφάλισε μια ήπια φωτεινοτητα σε όλη την έκταση του οικοπέδου, ώστε να μπορούν να φιλοξενηθούν με ασφάλεια, δραστηριότητες όλες τις ώρες της ημέρας.

Σε όλα τα επίπεδα του σχεδιασμού και της φυτοτεχνικής μελέτης, βασική παράμετρο αποτέλεσε η χρήση του χώρου από παιδιά, οπότε διαμορφώθηκαν κριτήρια σε σχέση με την ασφάλεια, την ανθεκτικότητα των υλικών, την κινητικότητα, την ποικιλία των υφών, τα είδη της φύτευσης και την κλίμακα των κατασκευών, ώστε να διαμορφώνεται ένα ασφαλές και ενδιαφέρον υπόβαθρο για διαφορετικά είδη παιχνιδιού. Καθοριστικό ρόλο διαδραμάτισε η  σχέση του υπαίθριου και ημιυπαίθριου χώρου της κατοικίας, μέσω της επεξεργασίας του ορίου τους, ώστε η μετάβαση να γίνεται σταδιακά και να δημιουργούνται ενδιάμεσοι χώροι, με αναφορά στις διαφορετικές εκφάνσεις του μεσογειακού κλίματος.

Η επιλογή της φύτευσης έγινε με γνώμονα την αντοχή στις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, σε συνδυασμό με τη σχεδόν μόνιμη σκίαση του οικοπέδου. Η εναλλαγή αειθαλών και φυλλοβόλων ποικιλιών ενδημικών φυτών, καθώς και οι χαμηλές απαιτήσεις συντήρησης και βιωσιμότητας του φυτικού αποθέματος, οδήγησαν στη δημιουργία ενός μικρο - τοπίου, προσαρμοσμένου στο τοπικό κλίμα.